తతశ్చ వృన్దావనతోఽతిదూరతో
వనం గతస్త్వం ఖలు గోపగోకులైః ।
హృదన్తరే భక్తతరద్విజాఙ్గనా-
కదమ్బకానుగ్రహణాగ్రహం వహన్ ॥1॥
తతో నిరీక్ష్యాశరణే వనాన్తరే
కిశోరలోకం క్షుధితం తృషాకులమ్ ।
అదూరతో యజ్ఞపరాన్ ద్విజాన్ ప్రతి
వ్యసర్జయో దీదివియాచనాయ తాన్ ॥2॥
గతేష్వథో తేష్వభిధాయ తేఽభిధాం
కుమారకేష్వోదనయాచిషు ప్రభో ।
శ్రుతిస్థిరా అప్యభినిన్యురశ్రుతిం
న కిఞ్చిదూచుశ్చ మహీసురోత్తమాః ॥3॥
అనాదరాత్ ఖిన్నధియో హి బాలకాః ।
సమాయయుర్యుక్తమిదం హి యజ్వసు ।
చిరాదభక్తాః ఖలు తే మహీసురాః
కథం హి భక్తం త్వయి తైః సమర్ప్యతే ॥4॥
నివేదయధ్వం గృహిణీజనాయ మాం
దిశేయురన్నం కరుణాకులా ఇమాః ।
ఇతి స్మితార్ద్రం భవతేరితా గతా-
స్తే దారకా దారజనం యయాచిరే ॥5॥
గృహీతనామ్ని త్వయి సమ్భ్రమాకులా-
శ్చతుర్విధం భోజ్యరసం ప్రగృహ్య తాః ।
చిరన్ధృతత్వత్ప్రవిలోకనాగ్రహాః
స్వకైర్నిరుద్ధా అపి తూర్ణమాయయుః ॥6॥
విలోలపిఞ్ఛం చికురే కపోలయోః
సముల్లసత్కుణ్డలమార్ద్రమీక్షితే ।
నిధాయ బాహుం సుహృదంససీమని
స్థితం భవన్తం సమలోకయన్త తాః ॥7॥
తదా చ కాచిత్త్వదుపాగమోద్యతా
గృహీతహస్తా దయితేన యజ్వనా ।
తదైవ సఞ్చిన్త్య భవన్తమఞ్జసా
వివేశ కైవల్యమహో కృతిన్యసౌ ॥8॥
ఆదాయ భోజ్యాన్యనుగృహ్య తాః పున-
స్త్వదఙ్గసఙ్గస్పృహయోజ్ఝతీర్గృహమ్ ।
విలోక్య యజ్ఞాయ విసర్జయన్నిమా-
శ్చకర్థ భర్తృనపి తాస్వగర్హణాన్ ॥9॥
నిరూప్య దోషం నిజమఙ్గనాజనే
విలోక్య భక్తిం చ పునర్విచారిభిః
ప్రబుద్ధతత్త్వైస్త్వమభిష్టుతో ద్విజై-
ర్మరుత్పురాధీశ నిరున్ధి మే గదాన్ ॥10॥
