ಗರಲಂ ತರಲಾನಲಂ ಪುರಸ್ತಾ-
ಜ್ಜಲಧೇರುದ್ವಿಜಗಾಲ ಕಾಲಕೂಟಮ್ ।
ಅಮರಸ್ತುತಿವಾದಮೋದನಿಘ್ನೋ
ಗಿರಿಶಸ್ತನ್ನಿಪಪೌ ಭವತ್ಪ್ರಿಯಾರ್ಥಮ್ ॥1॥
ವಿಮಥತ್ಸು ಸುರಾಸುರೇಷು ಜಾತಾ
ಸುರಭಿಸ್ತಾಮೃಷಿಷು ನ್ಯಧಾಸ್ತ್ರಿಧಾಮನ್ ।
ಹಯರತ್ನಮಭೂದಥೇಭರತ್ನಂ
ದ್ಯುತರುಶ್ಚಾಪ್ಸರಸಃ ಸುರೇಷು ತಾನಿ ॥2॥
ಜಗದೀಶ ಭವತ್ಪರಾ ತದಾನೀಂ
ಕಮನೀಯಾ ಕಮಲಾ ಬಭೂವ ದೇವೀ ।
ಅಮಲಾಮವಲೋಕ್ಯ ಯಾಂ ವಿಲೋಲಃ
ಸಕಲೋಽಪಿ ಸ್ಪೃಹಯಾಮ್ಬಭೂವ ಲೋಕಃ ॥3॥
ತ್ವಯಿ ದತ್ತಹೃದೇ ತದೈವ ದೇವ್ಯೈ
ತ್ರಿದಶೇನ್ದ್ರೋ ಮಣಿಪೀಠಿಕಾಂ ವ್ಯತಾರೀತ್ ।
ಸಕಲೋಪಹೃತಾಭಿಷೇಚನೀಯೈಃ
ಋಷಯಸ್ತಾಂ ಶ್ರುತಿಗೀರ್ಭಿರಭ್ಯಷಿಞ್ಚನ್ ॥4॥
ಅಭಿಷೇಕಜಲಾನುಪಾತಿಮುಗ್ಧ-
ತ್ವದಪಾಙ್ಗೈರವಭೂಷಿತಾಙ್ಗವಲ್ಲೀಮ್ ।
ಮಣಿಕುಣ್ಡಲಪೀತಚೇಲಹಾರ-
ಪ್ರಮುಖೈಸ್ತಾಮಮರಾದಯೋಽನ್ವಭೂಷನ್ ॥5॥
ವರಣಸ್ರಜಮಾತ್ತಭೃಙ್ಗನಾದಾಂ
ದಧತೀ ಸಾ ಕುಚಕುಮ್ಭಮನ್ದಯಾನಾ ।
ಪದಶಿಞ್ಜಿತಮಞ್ಜುನೂಪುರಾ ತ್ವಾಂ
ಕಲಿತವ್ರೀಲವಿಲಾಸಮಾಸಸಾದ ॥6॥
ಗಿರಿಶದ್ರುಹಿಣಾದಿಸರ್ವದೇವಾನ್
ಗುಣಭಾಜೋಽಪ್ಯವಿಮುಕ್ತದೋಷಲೇಶಾನ್ ।
ಅವಮೃಶ್ಯ ಸದೈವ ಸರ್ವರಮ್ಯೇ
ನಿಹಿತಾ ತ್ವಯ್ಯನಯಾಽಪಿ ದಿವ್ಯಮಾಲಾ ॥7॥
ಉರಸಾ ತರಸಾ ಮಮಾನಿಥೈನಾಂ
ಭುವನಾನಾಂ ಜನನೀಮನನ್ಯಭಾವಾಮ್ ।
ತ್ವದುರೋವಿಲಸತ್ತದೀಕ್ಷಣಶ್ರೀ-
ಪರಿವೃಷ್ಟ್ಯಾ ಪರಿಪುಷ್ಟಮಾಸ ವಿಶ್ವಮ್ ॥8॥
ಅತಿಮೋಹನವಿಭ್ರಮಾ ತದಾನೀಂ
ಮದಯನ್ತೀ ಖಲು ವಾರುಣೀ ನಿರಾಗಾತ್ ।
ತಮಸಃ ಪದವೀಮದಾಸ್ತ್ವಮೇನಾ-
ಮತಿಸಮ್ಮಾನನಯಾ ಮಹಾಸುರೇಭ್ಯಃ ॥9॥
ತರುಣಾಮ್ಬುದಸುನ್ದರಸ್ತದಾ ತ್ವಂ
ನನು ಧನ್ವನ್ತರಿರುತ್ಥಿತೋಽಮ್ಬುರಾಶೇಃ ।
ಅಮೃತಂ ಕಲಶೇ ವಹನ್ ಕರಾಭ್ಯಾ-
ಮಖಿಲಾರ್ತಿಂ ಹರ ಮಾರುತಾಲಯೇಶ ॥10॥
