| | English | | Devanagari | | Telugu | | Tamil | | Kannada | | Malayalam | | Gujarati | | Odia | | Bengali | | |
| | Marathi | | Assamese | | Punjabi | | Hindi | | Samskritam | | Konkani | | Nepali | | Sinhala | | Grantha | | |
|
ഘംടശാല ഭഗവദ്ഗീതാ 001 ॥ പാര്ഥായ പ്രതിബോധിതാം ഭഗവതാ നാരായണേന സ്വയമ് । ഭഗവദ്ഗീത. മഹാഭാരതമു യൊക്ക സമഗ്ര സാരാംശമു. ഭക്തുഡൈന അര്ജുനുനകു ഒനര്ചിന ഉപദേശമേ ഗീതാ സാരാംശമു. ഭാരത യുദ്ധമു ജരുഗരാദനി സർവ വിധമുല ഭഗവാനുഡു പ്രയത്നിംചെനു. കാനി ആ മഹാനുഭാവുനി പ്രയത്നമുലു വ്യര്ഥമുലായെനു. അടു പിമ്മട ശ്രീകൃഷ്ണുഡു പാര്ഥുനകു സാരഥിയൈ നിലിചെനു. യുദ്ധ രംഗമുന അര്ജുനുനി കോരിക മേരകു രഥമുനു നിലിപെനു. അര്ജുനുഡു ഉഭയ സൈന്യമുലലോ ഗല തംഡ്രുലനു, ഗുരുവുലനു, മേനമാമലനു, സോദരുലനു, മനുമലനു, മിത്രുലനു ചൂചി, ഹൃദയമു ദ്രവിംചി, 002 ॥ ന കാംക്ഷേ വിജയം കൃഷ്ണ ന ച രാജ്യം സുഖാനി ച । സ്വജനമുനു ചംപുടകു ഇഷ്ടപഡക "നാകു വിജയമൂ വലദു, രാജ്യ സുഖമൂ വലദു" അനി ധനുര്ബാണമുലനു ക്രിംദ വൈചെ. ദുഃഖിതുഡൈന അര്ജുനുനി ചൂചി ശ്രീകൃഷ്ണ പരമാത്മ, 003 ॥ അശോച്യാനന്വശോചസ്ത്വം പ്രജ്ഞാവാദാംശ്ച ഭാഷസേ । ദുഃഖിംപ തഗനി വാരിനി ഗൂര്ചി ദുഃഖിംചുട അനുചിതമു. ആത്മാനാത്മ വിവേകുലു അനിത്യമുലൈന ശരീരമുലനു ഗൂര്ചി ഗാനി, നിത്യമുലൂ, ശാശ്വതമുലൂ അയിന ആത്മലനു ഗൂര്ചി ഗാനി ദുഃഖിംപരു. 004 ॥ ദേഹിനോസ്മിന്യഥാ ദേഹേ കൌമാരം യൌവനം ജരാ । ജീവുനകു ദേഹമുനംദു ബാല്യമു, യവ്വനമു, മുസലിതനമു യെട്ലോ, മരൊക ദേഹമുനു പൊംദുട കൂഡാ അട്ലേ. കനുകു ഈ വിഷയമുന ധീരുലു മോഹമു നൊംദരു. 005 ॥ വാസാംസി ജീര്ണാനി യഥാ വിഹായ മനുഷ്യുഡു, എട്ലു ചിനിഗിന വസ്ത്രമുനു വദലി നൂതന വസ്ത്രമുനു ധരിംചുനോ, അട്ലേ, ആത്മ - ജീര്ണമൈന ശരീരമുനു വദലി ക്രൊത്ത ശരീരമുനു ധരിംചുചുന്നദി. 006 ॥ നൈനം ഛിംദംതി ശസ്ത്രാണി നൈനം ദഹതി പാവകഃ । ആത്മ നാശനമുലേനിദി. ആത്മനു ശസ്ത്രമുലു ഛേദിംപജാലവു, അഗ്നി ദഹിംപ ജാലദു. നീരു തഡുപജാലദു. വായുവു ആര്പിവേയനൂ സമര്ഥമു കാദു. ആത്മ നാശനമുലേനിദി. 007 ॥ ജാതസ്യ ഹി ധ്രുവോ മൃത്യുഃ ധ്രുവം ജന്മ മൃതസ്യ ച । പുട്ടിന വാനികി മരണമു തപ്പദു. മരണിംചിന വാനികി ജന്മമു തപ്പദു. അനിവാര്യമഗു ഈ വിഷയമുനു ഗൂര്ചി ശോകിംപ തഗദു. 008 ॥ ഹതോ വാ പ്രാപ്സ്യസി സ്വര്ഗം ജിത്വാ വാ ഭോക്ഷ്യസേ മഹീമ് । യുദ്ധമുന മരണിംചിനചോ വീര സ്വര്ഗമുനു പൊംദെദവു. ജയിംചിനചോ രാജ്യമുനു ഭോഗിംതുവു. കാവുന അര്ജുനാ, യുദ്ധമുനു ചേയ കൃതനിശ്ച്യുഡവൈ ലെമ്മു. 009 ॥ കര്മണ്യേവാധികാരസ്തേ മാ ഫലേഷു കദാചന । കര്മലനു ആചരിംചുടയംദേ നീകു അധികാരമു കലദു കാനി, വാനി ഫലിതമു പൈന ലേദു. നീവു കര്മ ഫലമുനകു കാരണമു കാരാദു. അട്ലനി, കര്മലനു ചേയുട മാനരാദു. 010 ॥ ദുഃഖേഷ്വനുദ്വിഗ്നമനാഃ സുഖേഷു വിഗതസ്പൃഹഃ । ദുഃഖമുലു കലിഗിനപുഡു ദിഗുലു ചെംദനി വാഡുനു, സുഖമുലു കലിഗിനപുഡു സ്പൃഹ കോല്പോനി വാഡുനു, രാഗമൂ, ഭയമൂ, ക്രോധമൂ പോയിനവാഡുനു സ്ഥിത പ്രജ്ഞുഡനി ചെപ്പബഡുനു. 011 ॥ ധ്യായതോ വിഷയാന് പുംസഃ സംഗസ്തേഷൂപജായതേ । ക്രോധാദ്-ഭവതി സമ്മോഹഃ സമ്മോഹാത്-സ്മൃതിവിഭ്രമഃ । വിഷയ വാംഛലനു ഗൂര്ചി സദാ മനനമു ചേയുവാനികി, വാനിയംദനുരാഗ മധികമൈ, അദി കാമമുഗാ മാരി, ചിവരകു ക്രോധമഗുനു. ക്രോധമു വലന അവിവേകമു കലുഗുനു. ദീനിവലന ജ്ഞാപകശക്തി നശിംചി, ദാനി ഫലിതമുഗാ മനുജുഡു ബുദ്ധിനി കോല്പോയി ചിവരകു അധോഗതി ചെംദുനു. 012 ॥ ഏഷാ ബ്രാഹ്മീ സ്ഥിതിഃ പാര്ഥ നൈനാം പ്രാപ്യ വിമുഹ്യതി । ആത്മജ്ഞാന പൂർവക കര്മാനുഷ്ഠാനമു, ബ്രഹ്മ പ്രാപ്തി സാധനമു കലിഗിന ജീവുഡു സംസാരമുന ബഡക, സുഖൈക സ്വരൂപമൈന ആത്മ പ്രാപ്തിനി ചെംദഗലഡു. 013 ॥ ലോകേസ്മിന് ദ്വിവിധാ നിഷ്ഠാ പുരാ പ്രോക്താ മയാനഘ । അര്ജുനാ! ഈ ലോകമുലോ ആത്മാനാത്മ വിവേകമുഗല സന്യാസുലകു ജ്ഞാനയോഗമു ചേതനു, ചിത്തശുദ്ധിഗല യോഗീശ്വരുലകു കര്മയോഗമു ചേതനു മുക്തി കലുഗു ചുന്നദനി സൃഷ്ടി ആദിയംദു നാചേ ചെപ്പബഡിയുന്നദി. 014 ॥ അന്നാദ്ഭവംതി ഭൂതാനി പര്ജന്യാദന്നസംഭവഃ । അന്നമുവലന ജംതുജാലമു പുട്ടുനു. വര്ഷമു വലന അന്നമു സമകൂഡുനു. യജ്ഞമു വലന വര്ഷമു കലുഗുനു. ആ യജ്ഞമു കര്മ വലനനേ സംഭവമു. 015 ॥ ഏവം പ്രവര്തിതം ചക്രം നാനുവര്തയതീഹ യഃ । പാര്ഥാ! നാചേ നഡുപബഡു ഈ ലോകമു അനു ചക്രമുനുബട്ടി, എവഡു അനുസരിംപഡോ വാഡു ഇംദ്രിയലോലുഡൈ പാപ ജീവനുഡഗുചുന്നാഡു. അട്ടിവാഡു വ്യര്ഥുഡു. ജ്ഞാനി കാനിവാഡു സദാ കര്മലനാചരിംചുചുനേ യുംഡവലെനു. 016 ॥ യദ്യദാചരതി ശ്രേഷ്ഠസ്തത്തദേവേതരോ ജനഃ । ഉത്തമുലു അയിനവാരു ദേനി നാചരിംതുരോ, ദാനിനേ ഇതരുലുനു ആചരിംതുരു. ഉത്തമുലു ദേനിനി പ്രമാണമുഗാ അംഗീകരിംതുരോ, ലോകമംതയൂ ദാനിനേ അനുസരിംതുനു. 017 ॥ മയി സർവാണി കര്മാണി സംന്യസ്യാധ്യാത്മചേതസാ । അര്ജുനാ! നീവൊനര്ചു സമസ്ത കര്മലനൂ നായംദു സമര്പിംചി, ജ്ഞാനമുചേ നിഷ്കാമുഡവൈ, അഹംകാരമു ലേനിവാഡവൈ, സംതാപമുനു വദലി യുദ്ധമുനു ചേയുമു. 018 ॥ ശ്രേയാന് സ്വധര്മോ വിഗുണഃ പരധര്മാത്സ്വനുഷ്ഠിതാത് । ചക്കഗാ അനുഷ്ഠിംപബഡിന പരധര്മമുകന്ന, ഗുണമു ലേനിദൈനനൂ സ്വധര്മമേ മേലു. അട്ടി ധര്മാചരണമുന മരണമു സംഭവിംചിനനൂ മേലേ. പരധര്മമു ഭയംകരമൈനദി. ആചരണകു അനുചിതമൈനദി. 019 ॥ ധൂമേനാവ്രിയതേ വഹ്നിര്യഥാദര്ശോ മലേന ച । പൊഗചേത അഗ്നി, മുരികിചേത അദ്ദമു, മാവിചേത ശിശുവു യെട്ലു കപ്പബഡുനോ, അട്ലേ കാമമുചേത ജ്ഞാനമു കപ്പബഡിയുന്നദി. 020 ॥ യദാ യദാ ഹി ധര്മസ്യ ഗ്ലാനിര്ഭവതി ഭാരത । പരിത്രാണായ സാധൂനാം വിനാശായ ച ദുഷ്കൃതാമ് । ഏ കാലമുന ധരമമുനകു ഹാനി കലുഗുനോ, അധരമമു വൃദ്ധി നൊംദുനോ, ആയാ സമയമുലയംദു ശിഷ്ടരക്ഷണ, ദുഷ്ടശിക്ഷണ, ധര്മസംരക്ഷണമുല കൊരകു പ്രതി യുഗമുന അവതാരമുനു ദാല്ചുചുന്നാനു. 021 ॥ വീതരാഗഭയക്രോധാ മന്മയാ മാമുപാശ്രിതാഃ । അനുരാഗമൂ, ഭയമൂ, ക്രോധമൂ വദിലി നായംദു മനസ്സു ലഗ്നമു ചേസി ആശ്രയിംചിന സത്പുരുഷുലു ജ്ഞാനയോഗമുചേത പരിശുദ്ധുലൈ നാ സാന്നിധ്യമുനു പൊംദിരി. 022 ॥ യേ യഥാ മാം പ്രപദ്യംതേ താംസ്തഥൈവ ഭജാമ്യഹമ് । എവരെവരു യേയേ വിധമുഗാ നന്നു തെലിയഗോരുചുന്നാരോ, വാരിനി ആയാ വിധമുലുഗാ നേനു അനുഗ്രഹിംചുചുന്നാനു. കാനി, ഏ ഒക്കനിയംദുനു അനുരാഗമു കാനി, ദ്വേഷമു കാനി ലേദു. 023 ॥ യസ്യ സർവേ സമാരംഭാഃ കാമസംകല്പവര്ജിതാഃ । എവരി കര്മാചരണമുലു കാമ സംകല്പമുലു കാവോ, എവനി കര്മലു ജ്ഞാനമനു നിപ്പുചേ കാല്പബഡിനവോ, അട്ടിവാനിനി പംഡിതുഡനി വിദ്വാംസുലു പല്കുദുരു. 024 ॥ ബ്രഹ്മാര്പണം ബ്രഹ്മ ഹവിഃ ബ്രഹ്മാഗ്നൌ ബ്രഹ്മണാ ഹുതമ് । യജ്ഞപാത്രമു ബ്രഹ്മമു. ഹോമദ്രവ്യമു ബ്രഹ്മമു. അഗ്നി ബ്രഹ്മമു. ഹോമമു ചേയുവാഡു ബ്രഹ്മമു. ബ്രഹ്മ കര്മ സമാധിചേത പൊംദനഗു ഫലമു കൂഡാ ബ്രഹ്മമനിയേ തലംചവലയുനു. 025 ॥ ശ്രദ്ധാവാന്ല്ലഭതേ ജ്ഞാനം തത്പരഃ സംയതേംദ്രിയഃ । ശ്രദ്ധ, ഇംദ്രിയനിഗ്രഹമു ഗലവാഡു ജ്ഞാനമുനു പൊംദുടകു സമര്ഥുഡഗുനു. അട്ടി ജ്ഞാനി ഉത്കൃഷ്ടമൈന മോക്ഷമുനു പൊംദുനു. ഇദി ഭഗവദ്ഗീത യംദു ബ്രഹ്മവിദ്യയനു യോഗശാസ്ത്രമുന ശ്രീകൃഷ്ണുഡു അര്ജുനുനകുപ ദേശിംചിന വിഷാദ, സാംഖ്യ, കര്മ, ജ്ഞാന യോഗമുലു സമാപ്തമു. ------------- 026 ॥ സംന്യാസഃ കര്മയോഗശ്ച നിഃശ്രേയസകരാവുഭൌ । കര്മ സന്യാസമുലു രെംഡുനൂ മോക്ഷസോപാനമുലു. അംദു കര്മ പരിത്യാഗമു കന്ന കര്മാനുഷ്ഠാനമേ ശ്രേഷ്ടമൈനദി. 027 ॥ ബ്രഹ്മണ്യാധായ കര്മാണി സംഗം ത്യക്ത്വാ കരോതി യഃ । എവഡു ഫലാപേക്ഷ കാംക്ഷിംപക, ബ്രഹ്മാര്പണമുഗാ കര്മലനാചരിംചുനോ, അതഡു താമരാകുന നീടിബിംദുവുലു അന്ടനി രീതിഗാ പാപമുന ചിക്കുബഡഡു. 028 ॥ ജ്ഞാനേന തു തദജ്ഞാനം യേഷാം നാശിതമാത്മനഃ । എവനി അജ്ഞാനമു ജ്ഞാനമുചേത നശിംപബഡുനോ, അതനികി ജ്ഞാനമു സൂര്യുനി വലെ പ്രകാശിംചി, പരമാര്ഥ തത്വമുനു ചൂപുനു. 029 ॥ വിദ്യാവിനയസംപന്നേ ബ്രാഹ്മണേ ഗവി ഹസ്തിനി । വിദ്യാ വിനയ സംപന്നുഡഗു ബ്രാഹ്മണുനിയംദുനൂ, ശുനകമൂ, ശുനകമാമ്സമു വംഡുകൊനി തിനുവാനിയംദുനൂ പംഡിതുലു സമദൃഷ്ടി കലിഗിയുംദുരു. 030 ॥ ശക്നോതീഹൈവ യഃ സോഢും പ്രാക്ശരീരവിമോക്ഷണാത് । ദേഹത്യാഗമുനകു മുംദു യെവഡു കാമക്രോധാദി അരിഷ്ഡ്വര്ഗമുല ജയിംചുനോ, അട്ടിവാഡു യോഗി അനബഡുനു. 031 ॥ യതേംദ്രിയമനോബുദ്ധിര്മുനിര്മോക്ഷപരായണഃ । എവഡു ഇംദ്രിയമുലനു ജയിംചി, ദൃഷ്ടിനി ഭ്രൂമധ്യമുന നിലിപി, പ്രാണാപാന വായുവുലനു സ്തംഭിംപജേസി, മനസ്സുനൂ, ബുദ്ധിനീ സ്വാധീനമൊനര്ചുകൊനി മോക്ഷാസക്തുഡൈ ഉംഡുനോ, അട്ടിവാഡേ മുക്തുഡനബഡുനു. 032 ॥ ഭോക്താരം യജ്ഞതപസാം സർവലോകമഹേശ്വരമ് । സകല യജ്ഞ തപഃ ഫലമുലനു പൊംദുവാനിഗനൂ, സകല പ്രപംച നിയാമകുനിഗനൂ നന്നു ഗ്രഹിംചിന മഹനീയുഡു മോക്ഷമുനു പൊംദുചുന്നാഡു. 033 ॥ യം സംന്യാസമിതി പ്രാഹുര്യോഗം തം വിദ്ധി പാംഡവ । അര്ജുനാ! സന്യാസമനി ദേനിനദുരോ, ദാനിനേ കര്മയോഗമനിയൂ അംദുരു. അട്ടി യെഡ സംകല്പത്യാഗ മൊനര്പനിവാഡു യോഗി കാജാലഡു. 034 ॥ യുക്താഹാരവിഹാരസ്യ യുക്തചേഷ്ടസ്യ കര്മസു । യുക്താഹാര വിഹാരാദുലു, കര്മാചരണമു ഗലവാനികി ആത്മസമ്യമന യോഗമു ലഭ്യമു. 035 ॥ യഥാ ദീപോ നിവാതസ്ഥോ നേംഗതേ സോപമാ സ്മൃതാ । ഗാലിലേനിചോട പെട്ടിന ദീപമു നിശ്ചലമുഗാ പ്രകാശിംചുലാഗുനനേ, മനോ നിഗ്രഹമുകല്ഗി, ആത്മയോഗ മഭ്യസിംചിനവാനി ചിത്തമു നിശ്ചലമുഗാ നുംഡുനു. 036 ॥ സർവഭൂതസ്ഥമാത്മാനം സർവഭൂതാനി ചാത്മനി । സകല ഭൂതമുലയംദൂ സമദൃഷ്ടി കലിഗിനവാഡു, അന്നി ഭൂതമുലു തന യംദുനൂ, തനനു അന്നി ഭൂതമുലയംദുനൂ ചൂചുചുംഡുനു. 037 ॥ അസംശയം മഹാബാഹോ മനോ ദുര്നിഗ്രഹം ചലമ് । അര്ജുനാ! എട്ടിവാനികൈനനൂ മനസ്സുനു നിശ്ചലമുഗാ നില്പുട ദുസ്സാധ്യമേ. അയിനനൂ, ദാനിനി അഭ്യാസ, വൈരാഗ്യമുലചേത നിരോധിംപവച്ചുനു. 038 ॥ യോഗിനാമപി സർവേഷാം മദ്ഗതേനാംതരാത്മനാ । അര്ജുനാ! പരിപൂര്ണ വിശ്വാസമുതോ നന്നാശ്രയിംചി, വിനയമുതോ എവരു സേവിംചി ഭജിംതുരോ വാരു സമസ്ത യോഗുലലോ ഉത്തമുലു. 039 ॥ മനുഷ്യാണാം സഹസ്രേഷു കശ്ചിദ്യതതി സിദ്ധയേ । വേലകൊലദി ജനുലലോ ഏ ഒക്കഡോ ജ്ഞാനസിദ്ധി കൊര്’അകു പ്രയത്നിംചുനു. അട്ലു പ്രയത്നിംചിന വാരിലോ ഒകാനൊകഡു മാത്രമേ നന്നു യദാര്ഥമുഗാ തെലുസു കൊനഗലുഗുചുന്നാഡു. 040 ॥ ഭൂമിരാപോനലോ വായുഃ ഖം മനോ ബുദ്ധിരേവ ച । ഭൂമി, ജലമു, അഗ്നി, വായുവു, ആകാശമു, മനസ്സു, ബുദ്ധി, അഹംകാരമു അനി നാ മായാശക്തി എനിമിദി വിധമുലൈന ബേധമുലതോ ഒപ്പി യുന്നദനി ഗ്രഹിംപുമു. 041 ॥ മത്തഃ പരതരം നാന്യത്കിംചിദസ്തി ധനംജയ । അര്ജുനാ! നാ കന്ന ഗൊപ്പവാഡുഗാനി, ഗൊപ്പവസ്തുവുഗാനി മരേദിയൂ പ്രപംചമുന ലേദു. സൂത്രമുന മണുലു ഗ്രുച്ചബഡിനട്ലു യീ ജഗമംതയൂ നായംദു നിക്ഷിപ്തമൈ ഉന്നദി. 042 ॥ പുണ്യോ ഗംധഃ പൃഥിവ്യാം ച തേജശ്ചാസ്മി വിഭാവസൌ । ഭൂമിയംദു സുഗംധമു, അഗ്നിയംദു തേജമു, യെല്ല ഭൂതമുലയംദു ആയുവു, തപസ്വുലയംദു തപസ്സു നേനുഗാ നെരുഗുമു. 043 ॥ ദൈവീ ഹ്യേഷാ ഗുണമയീ മമ മായാ ദുരത്യയാ । പാര്ഥാ! ത്രിഗുണാത്മകമു, ദൈവ സംബംധമു അഗു നാ മായ അതിക്രമിംപ രാനിദി. കാനി, നന്നു ശരണുജൊച്ചിന വാരികി ഈ മായ സുലഭസാധ്യമു. 044 ॥ ചതുർവിധാ ഭജംതേ മാം ജനാഃ സുകൃതിനോര്ജുന । ആര്തുലു, ജിജ്ഞാസുവുലു, അര്ഥകാമുലു, ജ്ഞാനുലു അനു നാലുഗു വിധമുലൈന പുണ്യാത്മുലു നന്നാശ്രയിംചുചുന്നാരു. 045 ॥ ബഹൂനാം ജന്മനാമംതേ ജ്ഞാനവാന്മാം പ്രപദ്യതേ । ജ്ഞാന സംപന്നുഡൈന മാനവുഡു അനേക ജന്മമുലെത്തിന പിമ്മട, വിജ്ഞാനിയൈ നന്നു ശരണമു നൊംദുചുന്നാഡു. 046 ॥ അംതകാലേ ച മാമേവ സ്മരന്മുക്ത്വാ കലേവരമ് । എവഡു അംത്യകാലമുന നന്നു സ്മരിംചുചൂ ശരീരമുനു വദലുചുന്നാഡോ, വാഡു നന്നേ ചെംദുചുന്നാഡു. 047 ॥ അഭ്യാസയോഗയുക്തേന ചേതസാ നാന്യഗാമിനാ । കവിം പുരാണമനുശാസിതാരം അര്ജുനാ! എവഡു അഭ്യാസയോഗമുതോ, ഏകാഗ്ര ചിത്തമുന ദിവ്യരൂപുഡൈന മഹാപുരുഷുനി സ്മരിംചുനോ, അട്ടിവാഡു ആ പരമപുരുഷുനേ ചെംദുചുന്നാഡു. ആ മഹാപുരുഷുഡേ സർവജ്ഞുഡു; പുരാണ പുരുഷുഡു; പ്രപംചമുനകു ശിക്ഷകുഡു; അണുവു കന്നാ അണുവു; അനൂഹ്യമൈന രൂപമു കലവാഡു; സൂര്യ കാംതി തേജോമയുഡു; അജ്ഞാനാംധകാരമുനകന്ന ഇതരുഡു. 048 ॥ അവ്യക്തോക്ഷര ഇത്യുക്തസ്തമാഹുഃ പരമാം ഗതിമ് । ഇംദ്രിയ ഗോചരമു കാനി പരബ്രഹ്മപദമു ശാശ്വതമൈനദി. പുനര്ജന്മ രഹിതമൈന ആ ഉത്തമപദമേ പരമപദമു. 049 ॥ ശുക്ലകൃഷ്ണേ ഗതീ ഹ്യേതേ ജഗതഃ ശാശ്വതേ മതേ । ജഗത്തുനംദു ശുക്ല കൃഷ്ണമു ലനെഡി രെംഡു മാര്ഗമുലു നിത്യമുലുഗാ ഉന്നവി. അംദു മൊദടി മാര്ഗമു വലന ജന്മരാഹിത്യമു, രെംഡവ ദാനിവലന പുനര്ജന്മമു കലുഗു ചുന്നവി. 050 ॥ വേദേഷു യജ്ഞേഷു തപഃസു ചൈവ യോഗിയൈനവാഡു വേദാധ്യയനമു വലന, യജ്ഞതപോദാനാദുല വലന കലുഗു പുണ്യഫലമുനു ആശിംപക, ഉത്തമ പദമൈന ബ്രഹ്മപദമുനു പൊംദഗലഡു. 051 ॥ സർവഭൂതാനി കൌംതേയ പ്രകൃതിം യാംതി മാമികാമ് । പാര്ഥാ! പ്രളയകാലമുന സകല പ്രാണുലുനു നാ യംദു ലീനമഗുചുന്നവി. മരല കല്പാദി യംദു സകല പ്രാണുലനൂ നേനേ സൃഷ്ടിംചു ചുന്നാനു. 052 ॥ അനന്യാശ്ചിംതയംതോ മാം യേ ജനാഃ പര്യുപാസതേ । ഏ മാനവുഡു സർവകാല സർവാവസ്ഥലയംദു നന്നേ ധ്യാനിംചു ചുംഡുനോ അട്ടിവാനി യോഗക്ഷേമമുലു നേനേ വഹിംചു ചുന്നാനു. 053 ॥ പത്രം പുഷ്പം ഫലം തോയം യോ മേ ഭക്ത്യാ പ്രയച്ഛതി । എവഡു ഭക്തിതോ നാകു പത്രമൈനനു, പുഷ്പമൈനനു, ഫലമൈനനു, ഉദക മൈനനു ഫലാപേക്ഷ രഹിതമുഗാ സമര്പിംചുചുന്നാഡോ, അട്ടിവാനിനി നേനു പ്രീതിതോ സ്വീകരിംചുചുന്നാനു. 054 ॥ മന്മനാ ഭവ മദ്ഭക്തോ മദ്യാജീ മാം നമസ്കുരു । പാര്ഥാ! നാ യംദു മനസ്സു ലഗ്നമു ചേസി യെല്ല കാലമുലയംദു ഭക്തി ശ്രദ്ധലതോ സ്ഥിരചിത്തുഡവൈ പൂജിംചിതിവേനി നന്നേ പൊംദഗലവു. ഇദി ഉപനിഷത്തുല സാരാംശമൈന യോഗശാസ്ത്രമുന ശ്രീകൃഷ്ണുഡു അര്ജുനുനകുപ ദേശിംചിന കര്മസന്യാസ, ആത്മസംയമ, വിജ്ഞാന, അക്ഷര പരബ്രഹ്മ, രാജ വിദ്യാ രാജഗുഹ്യ യോഗമുലു സമാപ്തമു. ----------- 055 ॥ മഹര്ഷയഃ സപ്ത പൂർവേ ചത്വാരോ മനവസ്തഥാ । കശ്യപാദി മഹര്ഷി സപ്തകമു, സനക സനംദനാദുലു, സ്വയംഭൂവാദി മനുവുലു നാ വലനനേ ജന്മിംചിരി. പിമ്മട വാരി വലന എല്ല ലോകമുലംദലി സമസ്ത ഭൂതമുലുനു ജന്മിംചെനു. 056 ॥ മച്ചിത്താ മദ്ഗതപ്രാണാ ബോധയംതഃ പരസ്പരമ് । പംഡിതുലു നായംദു ചിത്തമുഗലവാരൈ നാ യംദേ തമ പ്രാണമുലുംചി നാ മഹിമാനുഭാവ മെരിംഗി ഒകരികൊകരു ഉപദേശമുലു ഗാവിംചുകൊംചു ബ്രഹ്മാ നംദമുനു അനുഭവിംചുചുന്നാരു. 057 ॥ അഹമാത്മാ ഗുഡാകേശ സർവഭൂതാശയസ്ഥിതഃ । സമസ്ത ഭൂതമുല മനസ്സുലംദുന്ന പരമാത്മ സ്വരൂപുഡനു നേനേ. വാനി ഉത്പത്തി, പെംപു, നാശമുലകു നേനേ കാരകുഡനു. 058 ॥ വേദാനാം സാമവേദോസ്മി ദേവാനാമസ്മി വാസവഃ । വേദമുലലോ സാമവേദമു, ദേവതലലോ ദേവേംദ്രുഡു, ഇംദ്രിയമുലലോ മനസ്സു, പ്രാണുലംദരി ബുദ്ധി നേനേ. 059 ॥ പ്രഹ്ലാദശ്ചാസ്മി ദൈത്യാനാം കാലഃ കലയതാമഹമ് । രാക്ഷസുലലോ പ്രഹ്ലാദുഡു, ഗണികുലലോ കാലമു, മൃഗമുലലോ സിംഹമു, പക്ഷുലലോ ഗരുത്മംതുഡു നേനേ. 060 ॥ യദ്യദ്വിഭൂതിമത്സത്ത്വം ശ്രീമദൂര്ജിതമേവ വാ । ലോകമുനംദു ഐശ്വര്യ യുക്തമൈ, പരാക്രമ യുക്തമൈ, കാംതി യുക്തമൈന സമസ്ത വസ്തുവുലു നാ തേജോ ഭാഗമു വലനനേ സംപ്രാപ്തമഗുനു. 061 ॥ പശ്യ മേ പാര്ഥ രൂപാണി ശതശോഥ സഹസ്രശഃ । പാര്ഥാ! ദിവ്യമുലൈ, നാനാ വിധമുലൈ, അനേക വര്ണമുലൈ അനേക വിശേഷമുലഗു നാ സസ്വരൂപമുനു കന്നുലാരാ ദര്ശിംപുമു. 062 ॥ പശ്യാമി ദേവാംസ്തവ ദേവ ദേഹേ അനേകബാഹൂദരവക്ത്രനേത്രം ദംഷ്ട്രാകരാലാനി ച തേ മുഖാനി ദേവാ! എല്ല ദേവതലൂ, എല്ല പ്രാണുലൂ, ബ്രഹ്മാദുലൂ, ഋഷീശ്വരുലൂ, വാസുകീ മൊദലഗുഗാ ഗല സര്പമുലൂ നീയംദു നാകു ഗോചരമഗുചുന്നവി. ഈശ്വരാ! നീ വിശ്വരൂപമു അനേക ബാഹുവുലതോ, ഉദരമുലതോ, മുഖമുലതോ ഒപ്പിയുന്നദി. അട്ലൈയൂ നീ ആകാരമുന ആദ്യംത മധ്യമുലനു ഗുര്തിംപ ജാല കുന്നാനു. കോരലചേ ഭയംകരമൈ പ്രളയാഗ്നി സമാനമുലൈന നീ മുഖമുലനു ചൂചുടവലന നാകു ദിക്കുലു തെലിയകുന്നവി. കാന പ്രഭോ! നായംദു ദയ യുംചി നാകു പ്രസന്നുഡവു ഗമ്മു. കൃഷ്ണാ! പ്രസന്നുഡവു ഗമ്മു. അര്ജുനാ! അര്ജുനാ! ഈ പ്രപംചമുനെല്ല നശിംപജേയു ബലിഷ്ഠമൈന കാല സ്വരൂപുഡനു നേനേ. ഈ യുദ്ധമുനകു സിദ്ധപഡിന വാരിനി നീവു ചംപകുന്നനൂ - ബ്രതുക ഗലവാരിംദെവ്വരുനൂ ലേരു. 064 ॥ ദ്രോണം ച ഭീഷ്മം ച ജയദ്രഥം ച ഇപ്പടികേ ദ്രോണ, ഭീഷ്മ, ജയദ്രധ കര്ണാധി യോധ വീരുലു നാചേ സംഹരിംപബഡിരി. ഇക മിഗിലിന ശതൃ വീരുലനു നീവു സംഹരിംപുമു. 065 ॥ കിരീടിനം ഗദിനം ചക്രഹസ്തമ് । അനേക ഭുജമുലുഗല നീ വിശ്വരൂപമുനു ഉപസംഹരിംചി കിരീടമു, ഗദ, ചക്രമു ധരിംചിന നീ സഹജ സുംദരമൈന സ്വരൂപമുനു ദര്ശിംപഗോരു ചുന്നാനു കൃഷ്ണാ! 066 ॥ സുദുര്ദര്ശമിദം രൂപം ദൃഷ്ട്വാനസി യന്മമ । അര്ജുനാ! നീവു ദര്ശിംചിന ഈ നാ സ്വരൂപമുനു എവ്വരുനൂ ചൂഡജാലരു. ഈ വിശ്വരൂപമുനു ദര്ശിംപ ദേവതലംദരുനൂ സദാ കോരുചുംദുരു. 067 ॥ മയ്യാവേശ്യ മനോ യേ മാം നിത്യയുക്താ ഉപാസതേ । എവരു നായംദേ മനസ്സു ലഗ്നമു ചേസി, ശ്ര്ദ്ധാഭക്തുലതോ നന്നു ധ്യാനിംചു ചുന്നാരോ, അട്ടിവാരു അത്യംതമൂ നാകു പ്രീതിപാത്രുലു. വാരേ ഉത്തമ പുരുഷുലു. 068 ॥ ശ്രേയോ ഹി ജ്ഞാനമഭ്യാസാജ്ജ്ഞാനാദ്-ധ്യാനം വിശിഷ്യതേ । അഭ്യാസയോഗമുകന്ന ജ്ഞാനമു, ജ്ഞാനമു കന്ന ധ്യാനമു, ദാനികന്ന കര്മ ഫലത്യാഗമൂ ശ്രേഷ്ഠമു. അട്ടി ത്യാഗമുവല്ല സംസാര ബംധനമു തൊലഗി മോക്ഷപ്രാപ്തി സന്ഭവിംചുചുന്നദി. 069 ॥ അനപേക്ഷഃ ശുചിര്ദക്ഷ ഉദാസീനോ ഗതവ്യഥഃ । എവഡു കോരികലു ലേനിവാഡൈ, പവിത്രുഡൈ, പക്ഷപാത രഹിതുഡൈ ഭയമുനു വീഡി കര്മഫ്ല ത്യാഗിയൈ നാകു ഭക്തുഡഗുനോ അട്ടിവാഡു നാകു മിക്കിലി പ്രീതിപാത്രുഡു. 070 ॥ സമഃ ശത്രൌ ച മിത്രേ ച തഥാ മാനാപമാനയോഃ । തുല്യനിംദാസ്തുതിര്മൌനീ സംതുഷ്ടോ യേന കേനചിത് । ശത്രുമിത്രുലയംദുനു, മാനാവ മാനമുലയംദുനു, ശീതോഷ്ണ സുഖ ദുഃഖാദുലയംദുനു സമബുദ്ധി കലിഗി, സംഗരഹിതുഡൈ, നിത്യ സംതുഷ്ടുഡൈ, ചലിംചനി മനസ്സു കലവാഡൈ, നായംദു ഭക്തി പ്രപത്തുലു ചൂപു മാനവുഡു നാകു പ്രീതിപാത്രുഡു. 071 ॥ ഇദം ശരീരം കൌംതേയ ക്ഷേത്രമിത്യഭിധീയതേ । അര്ജുനാ! ദേഹമു ക്ഷേത്രമനിയൂ, ദേഹമുനെരിഗിനവാഡു ക്ഷേത്രജ്ഞുഡനിയൂ പെദ്ദലു ചെപ്പുദുരു. 072 ॥ അധ്യാത്മജ്ഞാനനിത്യത്വം തത്ത്വജ്ഞാനാര്ഥദര്ശനമ് । ആത്മ ജ്ഞാനമുനംദു മനസ്സു ലഗ്നമു ചേയുട, മൌക്ഷപ്രാപ്തി യംദു ദൃഷ്ടി കലിഗിയുംഡുട ജ്ഞാന മാര്ഗമുലനൈയൂ, വാനികി ഇതരമുലൈനവി അജ്ഞാനമുലനിയൂ ചെപ്പബഡുനു. 073 ॥ കാര്യകാരണകര്തൃത്വേ ഹേതുഃ പ്രകൃതിരുച്യതേ । പ്രകൃതിനി "മായ" യനി യംദുരു. അദി ശരീര സുഖദുഃഖാദുലനു തെലിയജേയുനു. ക്ഷേത്രജ്ഞുഡു ആ സുഖ ദുഃഖമുലനു അനുഭവിംചുചുംഡുനു. 074 ॥ സമം സർവേഷു ഭൂതേഷു തിഷ്ഠംതം പരമേശ്വരമ് । ശരീരമു നശിംചിനനൂ താനു സശിംപക യെവഡു സമസ്ത ഭൂതമുലംദുന്ന പരമേശ്വരുനി ചൂചുനോ വാഡേ യെരിഗിനവാഡു. 075 ॥ അനാദിത്വാന്നിര്ഗുണത്വാത്പരമാത്മായമവ്യയഃ । അര്ജുനാ! ഗുണ നാശന രഹിതുഡൈനവാഡു പരമാത്മ. അട്ടി പരമാത്മ ദേഹാംത ര്ഗതുഡയ്യുനൂ കര്മല നാചരിംചുവാഡു കാഡു. 076 ॥ യഥാ പ്രകാശയത്യേകഃ കൃത്സ്നം ലോകമിമം രവിഃ । പാര്ഥാ! സൂര്യുഡൊക്കഡേ യെല്ല ജഗത്തുലനൂ ഏ വിധമുഗാ പ്രകാശിംപജേയുചുന്നാഡോ ആ വിധമുഗനേ ക്ഷേത്രജ്ഞുഡു യെല്ല ദേഹമുലനൂ പ്രകാശിംപജേയുചുന്നാഡു. ഇദി ഉപനിഷത്തുല സാരാംശമൈന ഗീതാശാസ്ത്രമംദു ശ്രീകൃഷ്ണുഡു അര്ജുനുനകുപ ദേശിംചിന വിഭൂതി യോഗമു, വിശ്വരൂപ സംദര്ശന യോഗമു, ഭക്തി യോഗമു, ക്ഷേത്ര ക്ഷേത്രജ്ഞ വിഭാഗ യോഗമുലു സമാപ്തമു. ---------- 077 ॥ പരം ഭൂയഃ പ്രവക്ഷ്യാമി ജ്ഞാനാനാം ജ്ഞാനമുത്തമമ് । ജ്ഞാനാര്ജനമുന മഹനീയുലൈന ഋഷീശ്വരുലു മോക്ഷ്മുനു പൊംദിരി. അട്ടി മഹത്തരമൈന ജ്ഞാനമുനു നീകു ഉപദേശിംചുചുന്നാനു. 078 ॥ സർവയോനിഷു കൌംതേയ മൂര്തയഃ സംഭവംതി യാഃ । അര്ജുനാ! പ്രപംചമുന ജന്മിംചു എല്ല ചരാചര സമൂഹമുലകു പ്രകൃതി തല്ലി വന്ടിദി. നേനു തംഡ്രി വന്ടിവാഡനു. 079 ॥ തത്ര സത്ത്വം നിര്മലത്വാത്പ്രകാശകമനാമയമ് । അര്ജുനാ! ത്രിഗുണമുലലോ സത്ത്വഗുണമു നിര്മലമഗുടന്ജേസി സുഖ ജ്ഞാനാഭി ലാഷലചേത ആത്മനു ദേഹമുനംദു ബംധിംചുചുന്നദി. 080 ॥ രജോ രാഗാത്മകം വിദ്ധി തൃഷ്ണാസംഗസമുദ്ഭവമ് । ഓ കൌംതേയാ! രജോഗുണമു കോരികലയംദു അഭിമാനമൂ, അനുരാഗമൂ പുട്ടിംചി ആത്മനു ബംധിംചുചുന്നദി. 081 ॥ തമസ്ത്വജ്ഞാനജം വിദ്ധി മോഹനം സർവദേഹിനാമ് । അര്ജുനാ! അജ്ഞാനമുവലന പുട്ടുനദി തമോഗുണമു. അദി സർവ പ്രാണുലനൂ മോഹിംപജേയുനദി. ആ ഗുണമു മനുജുനി ആലസ്യമുതോനൂ, അജാഗ്രത്തതോനൂ, നിദ്ര തോനൂ ബദ്ധുനി ചേയുനു. 082 ॥ മാനാപമാനയോസ്തുല്യസ്തുല്യോ മിത്രാരിപക്ഷയോഃ । മാനാവ മാനമുലയംദു, ശത്രുമിത്രുലയംദു സമമൈന മനസ്സു ഗലവാനിനി ത്രിഗുണാതീതുഡംദുരു. 083 ॥ ഊര്ധ്വമൂലമധഃശാഖമശ്വത്ഥം പ്രാഹുരവ്യയമ് । ബ്രഹ്മമേ മൂലമുഗാ, നികൃഷ്ണമൈന അഹംകാരമു കൊമ്മലുഗാഗല അശ്വത്ഥ വൃക്ഷമു അനാദി അയിനദി. അട്ടി സംസാര വൃക്ഷ്മുനകു വേദമുലു ആകുലുവന്ടിവി. അട്ടി ദാനി നെരിംഗിനവാഡേ വേദാര്ഥ സാര മെരിംഗിനവാഡു. 084 ॥ ന തദ്ഭാസയതേ സൂര്യോ ന ശശാംകോ ന പാവകഃ । പുനരാവൃത്തി രഹിതമൈന മോക്ഷപഥമു, സൂര്യ ചംദ്രാഗ്നുല പ്രകാശമുന കതീതമൈ, നാ ഉത്തമ പഥമൈ യുന്നദി. 085 ॥ അഹം വൈശ്വാനരോ ഭൂത്വാ പ്രാണിനാം ദേഹമാശ്രിതഃ । ദേഹുലംദു ജഠരാഗ്നി സ്വരൂപുഡനൈ വാരു ഭുജിംചു ഭക്ഷ്യ, ഭോജ്യ, ചോഷ്യ, ലേഹ്യ പദാര്ഥമുല ജീര്ണമു ചേയുചുന്നാനു. 086 ॥ തേജഃ ക്ഷമാ ധൃതിഃ ശൌചമദ്രോഹോ നാതിമാനിതാ । ദംഭോ ദര്പോഭിമാനശ്ച ക്രോധഃ പാരുഷ്യമേവ ച । പാര്ഥാ! സാഹസമു, ഓര്പു, ധൈര്യമു, ശുദ്ധി, ഇതരുല വംചിംപകുംഡുട, കാവരമു ലേകയുംഡുട, മൊദലഗു ഗുണമുലു ദൈവാംശ സംഭൂതുലകുംഡുനു. അട്ലേ, ദംബമു, ഗർവമു, അഭിമാനമു, ക്രോധമു, കഠിനപു മാടലാഡുട, അവിവേകമു മൊദലഗു ഗുണമുലു രാക്ഷസാംശ സംഭൂതുലകുംഡുനു. 087 ॥ ത്രിവിധം നരകസ്യേദം ദ്വാരം നാശനമാത്മനഃ । കാമ, ക്രോധ, ലോഭമുലു ആത്മനു നാശനമു ചേയുനു. അവി നരക പ്രാപ്തികി ഹേതുവുലു കാവുന വാനിനി വദിലി വേയ വലയുനു. 088 ॥ യഃ ശാസ്ത്രവിധിമുത്സൃജ്യ വര്തതേ കാമകാരതഃ । ശാസ്ത്ര വിഷയമുല നനുസരിംപക ഇച്ഛാ മാര്ഗമുന പ്രവര്തിംചുവാഡു സുഖ സിദ്ധുലനു പൊംദജാലഡു. പരമപദമു നംദജാലഡു. 089 ॥ ത്രിവിധാ ഭവതി ശ്രദ്ധാ ദേഹിനാം സാ സ്വഭാവജാ । ജീവുലകു ഗല ശ്രദ്ധ പൂർവ ജന്മ വാസനാ ബലമു വലന ലഭ്യമു. അദി രാജസമു, സാത്ത്വികമു, താമസമുലനി മൂഡു വിധമുലഗാ ഉന്നദി. 090 ॥ യജംതേ സാത്ത്വികാ ദേവാന്യക്ഷരക്ഷാംസി രാജസാഃ । സത്ത്വഗുണുലു ദേവതലനു, രജോഗുണുലു യക്ഷ രാക്ഷസുലനു, തമോഗുണുലു ഭൂത പ്രേത ഗണംബുലനു ശ്രദ്ധാ ഭക്തുലതോ പൂജിംചുദുരു. 091 ॥ അനുദ്വേഗകരം വാക്യം സത്യം പ്രിയഹിതം ച യത് । ഇതരുല മനസ്സുല നൊപ്പിംപനിദിയൂ, പ്രിയമൂ, ഹിതമുലതോ കൂഡിന സത്യ ഭാഷണമൂ, വേദാധ്യന മൊനര്ചുട വാചക തപസ്സനി ചെപ്പബഡുനു. 092 ॥ കാമ്യാനാം കര്മണാം ന്യാസം സംന്യാസം കവയോ വിദുഃ । ജ്യോതിഷ്ഠോമാദി കര്മല നാചരിംപകുംഡുട സന്യാസമനിയൂ, കര്മഫലമു 093 ॥ അനിഷ്ടമിഷ്ടം മിശ്രം ച ത്രിവിധം കര്മണഃ ഫലമ് । കര്മഫലമുലു പ്രിയമുലൂ, അപ്രിയമുലൂ, പ്രിയാതിപ്രിയമുലൂ അനി മൂഡു വിധമുലു. കര്മഫലമുനലു കോരിനവാരു ജന്മാംതരമംദു ആ ഫലമുലനു പൊംദുചുന്നാരു. കോരനിവാരു ആ ഫലമുലനു ജന്മാംതരമുന പൊംദജാല കുന്നാരു. 094 ॥ പ്രവൃത്തിം ച നിവൃത്തിം ച കാര്യാകാര്യേ ഭയാഭയേ । അര്ജുനാ! കര്മ മോക്ഷ മാര്ഗമുല, കര്തവ്യ ഭയാഭയമുല, ബംധ മോക്ഷമുല ഏ ജ്ഞാനമെരുഗുചുന്നദോ അദി സത്ത്വഗുണ സമുദ്ഭവമനി എരുഗുമു. 095 ॥ ഈശ്വരഃ സർവഭൂതാനാം ഹൃദ്ദേശേര്ജുന തിഷ്ഠതി । ഈശ്വരുഡു യെല്ല ഭൂതമുലകു നിയാമകുഡൈ, പ്രാണുല ഹൃദയമംദുന്നവാഡൈ, ജംത്രഗാഡു ബൊമ്മലനാഡിംചു രീതിഗാ പ്രാണുല ഭ്രമിംപജേയുചുന്നാഡു. 096 ॥ സർവധര്മാംപരിത്യജ്യ മാമേകം ശരണം വ്രജ । സമസ്ത കര്മലനു നാകര്പിംചി, നന്നേ ശരണു ബൊംദിന, എല്ല പാപമുലനുംഡി നിന്നു വിമുക്തുനി ഗാവിംതുനു. നീവു ചിംതിംപകുമു. 097 ॥ യ ഇദം പരമം ഗുഹ്യം മദ്ഭക്തേഷ്വഭിധാസ്യതി । എവഡു പരമോത്കൃഷ്ടമൈന, പരമ രഹസ്യമൈന യീ ഗീതാശാസ്ത്രമുനു നാ ഭക്തുല കുപദേശമു ചേയുചുന്നാഡോ, വാഡു മോക്ഷമുന കര്ഹുഡു. 098 ॥ കച്ചിദേതച്ഛ്രുതം പാര്ഥ ത്വയൈകാഗ്രേണ ചേതസാ । ധനന്ജയാ! പരമ ഗോപ്യമൈന യീ ഗീതാ ശാസ്ത്രമുനു ചക്കഗാ വിന്ടിവാ? നീ യജ്ഞാന ജനിതമൈന അവിവേകമു നശിംചിനദാ? കൃഷ്ണാ! 099 ॥ നഷ്ടോ മോഹഃ സ്മൃതിര്ലബ്ധാ ത്വത്പ്രസാദാന്മയാച്യുത । അച്യുതാ! നാ അവിവേകമു നീ ദയ വലന തൊലഗെനു. നാകു സുജ്ഞാനമു ലഭിംചിനദി. നാകു സംദേഹമുലന്നിയൂ തൊലഗിനവി. നീ ആജ്ഞനു ശിരസാവഹിംചെദനു. 100 ॥ യത്ര യോഗേശ്വരഃ കൃഷ്ണോ യത്ര പാര്ഥോ ധനുര്ധരഃ । യോഗീശ്വരുഡഗു ശ്രീകൃഷ്ണുഡു, ധനുര്ധാരിയഗു അര്ജുനുഡു യെചടനുംദുരോ അചട സംപദ, വിജയമു, ഐശ്വര്യമു, സ്ഥിരമഗു നീതിയുംഡുനു. ഗീതാശാസ്ത്രമിദം പുണ്യം യഃ പഠേത് പ്രയതഃ പുമാന് । ഗീതാശാസ്ത്രമുനു എവരു പഠിംതുരോ വാരു ഭയ ശോകാദി വര്ജിതുലൈ വിഷ്ണു സായുജ്യമുനു പൊംദുദുരു. ഇദി ഉപനിഷത്തുല സാരാംശമൈന ഗീതാശാസ്ത്രമംദു ശ്രീകൃഷ്ണുഡു അര്ജുനുനകുപദേശിംചിന ഗുണത്രയ വിഭാഗ, പുരുഷോത്തമ പ്രാപ്തി, ദേവാസുര സംപദ്വിഭാഗ, ശ്രദ്ധാത്രയ വിഭാഗ, മോക്ഷസന്യാസ യോഗമുലു സർവമൂ സമാപ്തമു. ഓം സർവേജനാഃ സുഖിനോ ഭവംതു അസതോമാ സദ്ഗമയ
|
