View this in:
English Devanagari Telugu Tamil Kannada Malayalam Gujarati Odia Bengali  |
Marathi Assamese Punjabi Hindi Samskritam Konkani Nepali Sinhala Grantha  |

ദേവീ മാഹാത്മ്യം ദുര്ഗാ സപ്തശതി ചതുര്ഥോഽധ്യായഃ

ശക്രാദിസ്തുതിര്നാമ ചതുര്ധോഽധ്യായഃ ॥

ധ്യാനം
കാലാഭ്രാഭാം കടാക്ഷൈര് അരി കുല ഭയദാം മൌളി ബദ്ധേംദു രേഖാം
ശംഖ-ചക്രം കൃപാണം ത്രിശിഖമപി കരൈ-രുദ്വഹംതീം ത്രിനേറ്ത്രമ് ।
സിംഹ സ്കംദാധിരൂഢാം ത്രിഭുവന-മഖിലം തേജസാ പൂരയംതീം
ധ്യായേ-ദ്ദുര്ഗാം ജയാഖ്യാം ത്രിദശ-പരിവൃതാം സേവിതാം സിദ്ധി കാമൈഃ ॥

ഋഷിരുവാച ॥1॥

ശക്രാദയഃ സുരഗണാ നിഹതേഽതിവീര്യേ
തസ്മിംദുരാത്മനി സുരാരിബലേ ച ദേവ്യാ ।
താം തുഷ്ടുവുഃ പ്രണതിനമ്രശിരോധരാംസാ
വാഗ്ഭിഃ പ്രഹര്ഷപുലകോദ്ഗമചാരുദേഹാഃ ॥ 2 ॥

ദേവ്യാ യയാ തതമിദം ജഗദാത്മശക്ത്യാ
നിഃശേഷദേവഗണശക്തിസമൂഹമൂര്ത്യാ ।
താമംബികാമഖിലദേവമഹര്ഷിപൂജ്യാം
ഭക്ത്യാ നതാഃ സ്മ വിദധാതുശുഭാനി സാ നഃ ॥3॥

യസ്യാഃ പ്രഭാവമതുലം ഭഗവാനനംതോ
ബ്രഹ്മാ ഹരശ്ച നഹി വക്തുമലം ബലം ച ।
സാ ചംഡികാഽഖില ജഗത്പരിപാലനായ
നാശായ ചാശുഭഭയസ്യ മതിം കരോതു ॥4॥

യാ ശ്രീഃ സ്വയം സുകൃതിനാം ഭവനേഷ്വലക്ഷ്മീഃ
പാപാത്മനാം കൃതധിയാം ഹൃദയേഷു ബുദ്ധിഃ ।
ശ്രദ്ഥാ സതാം കുലജനപ്രഭവസ്യ ലജ്ജാ
താം ത്വാം നതാഃ സ്മ പരിപാലയ ദേവി വിശ്വമ് ॥5॥

കിം വര്ണയാമ തവരൂപ മചിംത്യമേതത്
കിംചാതിവീര്യമസുരക്ഷയകാരി ഭൂരി ।
കിം ചാഹവേഷു ചരിതാനി തവാത്ഭുതാനി
സര്വേഷു ദേവ്യസുരദേവഗണാദികേഷു । ॥6॥

ഹേതുഃ സമസ്തജഗതാം ത്രിഗുണാപി ദോഷൈഃ
ന ജ്ഞായസേ ഹരിഹരാദിഭിരവ്യപാരാ ।
സര്വാശ്രയാഖിലമിദം ജഗദംശഭൂതം
അവ്യാകൃതാ ഹി പരമാ പ്രകൃതിസ്ത്വമാദ്യാ ॥6॥

യസ്യാഃ സമസ്തസുരതാ സമുദീരണേന
തൃപ്തിം പ്രയാതി സകലേഷു മഖേഷു ദേവി ।
സ്വാഹാസി വൈ പിതൃ ഗണസ്യ ച തൃപ്തി ഹേതു
രുച്ചാര്യസേ ത്വമത ഏവ ജനൈഃ സ്വധാച ॥8॥

യാ മുക്തിഹേതുരവിചിംത്യ മഹാവ്രതാ ത്വം
അഭ്യസ്യസേ സുനിയതേംദ്രിയതത്വസാരൈഃ ।
മോക്ഷാര്ഥിഭിര്മുനിഭിരസ്തസമസ്തദോഷൈ
ര്വിദ്യാഽസി സാ ഭഗവതീ പരമാ ഹി ദേവി ॥9॥

ശബ്ദാത്മികാ സുവിമലര്ഗ്യജുഷാം നിധാനം
മുദ്ഗീഥരമ്യപദപാഠവതാം ച സാമ്നാമ് ।
ദേവീ ത്രയീ ഭഗവതീ ഭവഭാവനായ
വാര്താസി സര്വ ജഗതാം പരമാര്തിഹംത്രീ ॥10॥

മേധാസി ദേവി വിദിതാഖിലശാസ്ത്രസാരാ
ദുര്ഗാഽസി ദുര്ഗഭവസാഗരസനൌരസംഗാ ।
ശ്രീഃ കൈട ഭാരിഹൃദയൈകകൃതാധിവാസാ
ഗൌരീ ത്വമേവ ശശിമൌളികൃത പ്രതിഷ്ഠാ ॥11॥

ഈഷത്സഹാസമമലം പരിപൂര്ണ ചംദ്ര
ബിംബാനുകാരി കനകോത്തമകാംതികാംതമ് ।
അത്യദ്ഭുതം പ്രഹൃതമാത്തരുഷാ തഥാപി
വക്ത്രം വിലോക്യ സഹസാ മഹിഷാസുരേണ ॥12॥

ദൃഷ്ട്വാതു ദേവി കുപിതം ഭ്രുകുടീകരാള
മുദ്യച്ഛശാംകസദൃശച്ഛവി യന്ന സദ്യഃ ।
പ്രാണാന് മുമോച മഹിഷസ്തദതീവ ചിത്രം
കൈര്ജീവ്യതേ ഹി കുപിതാംതകദര്ശനേന । ॥13॥

ദേവിപ്രസീദ പരമാ ഭവതീ ഭവായ
സദ്യോ വിനാശയസി കോപവതീ കുലാനി ।
വിജ്ഞാതമേതദധുനൈവ യദസ്തമേതത്
ന്നീതം ബലം സുവിപുലം മഹിഷാസുരസ്യ ॥14॥

തേ സമ്മതാ ജനപദേഷു ധനാനി തേഷാം
തേഷാം യശാംസി ന ച സീദതി ധര്മവര്ഗഃ ।
ധന്യാസ്ത​ഏവ നിഭൃതാത്മജഭൃത്യദാരാ
യേഷാം സദാഭ്യുദയദാ ഭവതീ പ്രസന്നാ॥15॥

ധര്മ്യാണി ദേവി സകലാനി സദൈവ കര്മാനി
ണ്യത്യാദൃതഃ പ്രതിദിനം സുകൃതീ കരോതി ।
സ്വര്ഗം പ്രയാതി ച തതോ ഭവതീ പ്രസാദാ
ല്ലോകത്രയേഽപി ഫലദാ നനു ദേവി തേന ॥16॥

ദുര്ഗേ സ്മൃതാ ഹരസി ഭീതി മശേശ ജംതോഃ
സ്വസ്ഥൈഃ സ്മൃതാ മതിമതീവ ശുഭാം ദദാസി ।
ദാരിദ്ര്യദുഃഖഭയഹാരിണി കാ ത്വദന്യാ
സര്വോപകാരകരണായ സദാര്ദ്രചിത്താ ॥17॥

ഏഭിര്ഹതൈര്ജഗദുപൈതി സുഖം തഥൈതേ
കുര്വംതു നാമ നരകായ ചിരായ പാപമ് ।
സംഗ്രാമമൃത്യുമധിഗമ്യ ദിവംപ്രയാംതു
മത്വേതി നൂനമഹിതാന്വിനിഹംസി ദേവി ॥18॥

ദൃഷ്ട്വൈവ കിം ന ഭവതീ പ്രകരോതി ഭസ്മ
സര്വാസുരാനരിഷു യത്പ്രഹിണോഷി ശസ്ത്രമ് ।
ലോകാന്പ്രയാംതു രിപവോഽപി ഹി ശസ്ത്രപൂതാ
ഇത്ഥം മതിര്ഭവതി തേഷ്വഹി തേഽഷുസാധ്വീ ॥19॥

ഖഡ്ഗ പ്രഭാനികരവിസ്ഫുരണൈസ്തധോഗ്രൈഃ
ശൂലാഗ്രകാംതിനിവഹേന ദൃശോഽസുരാണാമ് ।
യന്നാഗതാ വിലയമംശുമദിംദുഖംഡ
യോഗ്യാനനം തവ വിലോക യതാം തദേതത് ॥20॥

ദുര്വൃത്ത വൃത്ത ശമനം തവ ദേവി ശീലം
രൂപം തഥൈതദവിചിംത്യമതുല്യമന്യൈഃ ।
വീര്യം ച ഹംതൃ ഹൃതദേവപരാക്രമാണാം
വൈരിഷ്വപി പ്രകടിതൈവ ദയാ ത്വയേത്ഥമ് ॥21॥

കേനോപമാ ഭവതു തേഽസ്യ പരാക്രമസ്യ
രൂപം ച ശതൃഭയ കാര്യതിഹാരി കുത്ര ।
ചിത്തേകൃപാ സമരനിഷ്ടുരതാ ച ദൃഷ്ടാ
ത്വയ്യേവ ദേവി വരദേ ഭുവനത്രയേഽപി ॥22॥

ത്രൈലോക്യമേതദഖിലം രിപുനാശനേന
ത്രാതം ത്വയാ സമരമൂര്ധനി തേഽപി ഹത്വാ ।
നീതാ ദിവം രിപുഗണാ ഭയമപ്യപാസ്തം
അസ്മാകമുന്മദസുരാരിഭവം നമസ്തേ ॥23॥

ശൂലേന പാഹി നോ ദേവി പാഹി ഖഡ്ഗേന ചാംഭികേ ।
ഘംടാസ്വനേന നഃ പാഹി ചാപജ്യാനിസ്വനേന ച ॥24॥

പ്രാച്യാം രക്ഷ പ്രതീച്യാം ച ചംഡികേ രക്ഷ ദക്ഷിണേ ।
ഭ്രാമണേനാത്മശൂലസ്യ ഉത്തരസ്യാം തഥേശ്വരീ॥25॥

സൌമ്യാനി യാനി രൂപാണി ത്രൈലോക്യേ വിചരംതിതേ ।
യാനി ചാത്യംത ഘോരാണി തൈരക്ഷാസ്മാംസ്തഥാഭുവമ് ॥26॥

ഖഡ്ഗശൂലഗദാദീനി യാനി ചാസ്ത്രാണി തേഽംബികേ ।
കരപല്ലവസംഗീനി തൈരസ്മാന്രക്ഷ സര്വതഃ ॥27॥

ഋഷിരുവാച ॥28॥

ഏവം സ്തുതാ സുരൈര്ദിവ്യൈഃ കുസുമൈര്നംദനോദ്ഭവൈഃ ।
അര്ചിതാ ജഗതാം ധാത്രീ തഥാ ഗംധാനു ലേപനൈഃ ॥29॥

ഭക്ത്യാ സമസ്തൈസ്രി ശൈര്ദിവ്യൈര്ധൂപൈഃ സുധൂപിതാ ।
പ്രാഹ പ്രസാദസുമുഖീ സമസ്താന് പ്രണതാന് സുരാന്। ॥30॥

ദേവ്യുവാച ॥31॥

വ്രിയതാം ത്രിദശാഃ സര്വേ യദസ്മത്തോഽഭിവാംഛിതമ് ॥32॥

ദേവാ ഊചു ॥33॥

ഭഗവത്യാ കൃതം സര്വം ന കിംചിദവശിഷ്യതേ ।
യദയം നിഹതഃ ശത്രു രസ്മാകം മഹിഷാസുരഃ ॥34॥

യദിചാപി വരോ ദേയ സ്ത്വയാഽസ്മാകം മഹേശ്വരി ।
സംസ്മൃതാ സംസ്മൃതാ ത്വം നോ ഹിം സേഥാഃപരമാപദഃ॥35॥

യശ്ച മര്ത്യഃ സ്തവൈരേഭിസ്ത്വാം സ്തോഷ്യത്യമലാനനേ ।
തസ്യ വിത്തര്ദ്ധിവിഭവൈര്ധനദാരാദി സംപദാമ് ॥36॥

വൃദ്ദയേഽ സ്മത്പ്രസന്നാ ത്വം ഭവേഥാഃ സര്വദാംഭികേ ॥37॥

ഋഷിരുവാച ॥38॥

ഇതി പ്രസാദിതാ ദേവൈര്ജഗതോഽര്ഥേ തഥാത്മനഃ ।
തഥേത്യുക്ത്വാ ഭദ്രകാളീ ബഭൂവാംതര്ഹിതാ നൃപ ॥39॥

ഇത്യേതത്കഥിതം ഭൂപ സംഭൂതാ സാ യഥാപുരാ ।
ദേവീ ദേവശരീരേഭ്യോ ജഗത്പ്രയഹിതൈഷിണീ ॥40॥

പുനശ്ച ഗൌരീ ദേഹാത്സാ സമുദ്ഭൂതാ യഥാഭവത് ।
വധായ ദുഷ്ട ദൈത്യാനാം തഥാ ശുംഭനിശുംഭയോഃ ॥41॥

രക്ഷണായ ച ലോകാനാം ദേവാനാമുപകാരിണീ ।
തച്ഛൃ ണുഷ്വ മയാഖ്യാതം യഥാവത്കഥയാമിതേ
ഹ്രീം ഓം ॥42॥

॥ ജയ ജയ ശ്രീ മാര്കംഡേയ പുരാണേ സാവര്നികേ മന്വംതരേ ദേവി മഹത്മ്യേ ശക്രാദിസ്തുതിര്നാമ ചതുര്ധോഽധ്യായഃ സമാപ്തമ് ॥

ആഹുതി
ഹ്രീം ജയംതീ സാംഗായൈ സായുധായൈ സശക്തികായൈ സപരിവാരായൈ സവാഹനായൈ ശ്രീ മഹാലക്ഷ്മ്യൈ ലക്ഷ്മീ ബീജാദിഷ്ടായൈ മഹാഹുതിം സമര്പയാമി നമഃ സ്വാഹാ ॥




Browse Related Categories: