ನಿಮುಷಮೆಡತೆಗಕ ಹರಿ ನಿನ್ನು ತಲಚಿ ।
ಮಮತ ನೀ ಮೀದನೇ ಮರಪಿ ಬ್ರತುಕುಟಗಾಕ ॥
ನಿದುರಚೇ ಕೊನ್ನಾಳ್ಳು ನೇರಮುಲ ಕೊನ್ನಾಳ್ಳು
ಮುದಿಮಿಚೇ ಕೊನ್ನಾಳ್ಳು ಮೋಸಪೋಯಿ ।
ಕದಿಸಿ ಕೋರಿನನು ಗತಕಾಲಮ್ಬು ವಚ್ಚುನೇ
ಮದಿ ಮದಿನೆ ಯುಣ್ಡಿ ಏಮರಕ ಬತುಕುಟ ಗಾಕ ॥
ಕಡು ತನಯುಲಕು ಕೊನ್ತ ಕಾನ್ತಲಕು ನೊಕ ಕೊನ್ತ
ವೆಡಯಾಸಲಕು ಕೊನ್ತ ವೆಟ್ಟಿಸೇಸಿ ।
ಅಡರಿ ಕಾವಲೆನನಿನ ಅನ್ದು ಸುಖಮುನ್ನದಾ
ಚೆಡಕ ನೀ ಸೇವಲೇ ಸೇಸಿ ಬತುಕುಟಗಾಕ ॥
ಧನಮು ವೆಣ್ಟ ತಗಿಲಿ ಧಾನ್ಯಮ್ಬುನಕು ತಗಿಲಿ
ತನವಾರಿ ತಗಿಲಿ ಕಾತರುಡೈನನು ।
ಕನು ಕಲಿಗಿ ಶ್ರೀ ವೇಙ್ಕಟನಾಥ ಕಾತುವೇ
ಕೊನಸಾಗಿ ನಿನ್ನುನೇ ಕೊಲಿಚಿ ಬತುಕುಟಗಾಕ ॥